De regeringsvorming op Vlaams en federaal niveau staat momenteel grotendeels on hold. Na de verkiezingen van 9 juni waren er twee opties. Ofwel verliepen de regeringsformaties aan een rotvaart om uit de buurt van de lokale verkiezingen van 13 oktober te blijven, ofwel werden ze over de verkiezingen getild. Meer en meer ziet het er naar uit dat we sneller lokale en provinciale meerderheden zullen hebben dan Vlaamse en federale.
Bij regeringsvorming moeten alle betrokken partijen aan hun trekken komen. Ze moeten echter ook compromissen sluiten. Dat laatste is niet evident op een moment dat de lokale verkiezingscampagne volop bezig is. Niemand wil immers op 13 oktober afgerekend worden op de toegevingen die men op andere politieke echelons deed. Al te weinig wordt trouwens erkend dat ook politieke compromissen eerbaar kunnen zijn.
Naast heel wat andere zaken die we ongetwijfeld de komende maanden onder de loep zullen nemen, is het nu vooral afwachten wat de Vlaamse regeringsvorming ons brengt en hoe het lokale en provinciale politieke landschap er na 13 oktober zal uitzien. Het beloven alvast boeiende tijden te worden.
Expert en politicoloog Herwig Reynaert blikt zowel terug op de vorige verkiezingen als vooruit naar de volgende.
