4 februari bereikte de Vlaamse Regering een akkoord omtrent de afbakening van niet 17, maar 15 Vlaamse regio’s. In 4 van de 5 provincies was de kaart al afgeklopt. Nu is er ook een akkoord omtrent regio Limburg die één grote regio zal blijven.
De regiovorming heeft als doel om de bestuurlijke versnippering tegen te gaan en komaf te maken met het kluwen aan lokale samenwerkingen tussen afvalintercommunales, politiezones, hulpverleningszones ...
De lokale besturen krijgen tot 2031 om hun intergemeentelijke samenwerkingsverbanden op de nieuwe regiokaart te oriënteren.
Dat Vlaanderen bij het hertekenen van het intergemeentelijk samenwerkingslandschap binnen de contouren van het interne wettelijk kader dient te kleuren, is evident. Een misschien minder voor de hand liggend bevoegdheidsniveau inzake intergemeentelijke samenwerking, betreft het transnationale niveau. Ondanks het internrechtelijke karakter van de regiovorming, dient deze efficiëntieoefening tevens conform een aantal het transnationaal regelgevend te gebeuren. Ook vanuit deze hoek is er namelijk belangstelling voor intergemeentelijke samenwerking als instrument ter bevordering van de lokale bestuurskracht.
Deze bijdrage van Loth Van der Auwermeulen en Dennis Fransen (UHasselt) gaat dieper in op dit transnationaal kader en de hieruit voortvloeiende aandachtspunten voor de regiovorming op het Vlaamse niveau.
--------------------
